Ana içeriğe atla

BLADE SUNUCULAR ve BLADE SİSTEMLER

Bir blade sunucu, fiziksel alan ve enerji kullanımını en aza indirmek için optimize edilmiş, modüler bir tasarıma sahip, sade bir sunucudur. Standart bir rack-mount (raf) sunucu bir elektrik ve ağ kablosu ile çalışabilirken, blade sunucuların pek çok bileşeni yerden ve güç tüketiminden tasarruf edebilmek için çıkarılmıştır. Birçok blade sunucuyu içinde barındıran blade şasisi ise, içindeki sunuculara enerji, ağ bağlantısı, soğutma ve yönetim hizmetlerini sağlar. Bir şasi ve blade sunuculardan oluşan bütüne blade sistemi denir.
Standart rack sunucularda 1U bir sunucunun kaplayacağı minimum yüksekliği (4.45cm) ifade eder. Kullandığımız standart kabinlerin yüksekliği ise 42U’dur, yani en çok 42 sunucu barındırabilir. Halbuki blade sunucular kullanılarak bir kabinet içerisinde 128 sunucuya çıkmak mümkündür.

BLADE KASA (ŞASİ)
Blade şasisi temel fonksiyonların dışındaki hizmetleri bütün blade sunuculara ortak olarak sunar. Blade olmayan sistemlerde bu hizmetler kapasitenin çok altında kullanıldığından hem büyük bir kapasite atıl olarak durur, hem de gereksiz yere maliyet ve ısı oluşturur. Bu hizmetleri tek noktadan sağlamak etkin kullanım sağlarken, işletme ve sahip olma maliyetlerini de düşürür.
  • Enerji: Bugün giriş seviyesi sunucuların bile çoğunda kesintisizlik için iki güç kaynağı bulunmaktadır. Atıl olan güç kaynağı hem elektrik harcar hem de ortam ısısının artmasına sebep olur.
  • Soğutma: Bilgisayarların çalışması sırasında elektronik ve mekanik bileşenler ısı üretir. Sistemin stabil çalışması için bu ısı fanlar vasıtasıyla dışarı atılmalıdır. Blade sistemler, ortak güç kullanımı dolayısı ile eşit sayıdaki sucuya kıyasla daha az ısı üretir ve dolayısı ile daha az soğutmaya ihtiyaç duyar.
  • Ağ: Günümüz bilgisayarları giderek daha hızlı, entegre ağ bileşenleri ile gelmekte ancak bu bant genişliği etkin şekilde kullanılmayıp çoğunlukla atıl kalmaktadır. Ayrıca karmaşık bir kablolama gerektirmektedir. Blade şasi ile pek çok sunucunun ağ ihtiyacı konsolide edilerek, gerektiğinde tek bir ağ kablosu üzerinden sağlanabilmektedir.
BLADE SİSTEM KULLANMANIN AVANTAJLARI
Blade sunucular, yer ve enerjiden tasarruf sağlamalarının yanı sıra; anında fonksiyon değiştirme, kapasiteyi isteğe göre ayarlama, sanallaştırmaya uygunluk gibi özellikleri sayesinde işletmelere çevik ve esnek bir BT altyapısı sunarlar. Sistem çalışır durumdayken bile blade sunucuların şasiye takılıp çıkarılabilmesi özelliği sayesinde, herhangi bir arıza halinde sistem sağlam kasalarla çalışmaya devam ederken arızalı sunucunun değişimi yapılabilir. Blade sistemlerin avantajlarını şöyle sıralayabiliriz:
  • Hızlı kurulum,
  • Operasyonel sunucu maliyetlerinin düşürülmesi,
  • Klasik sunuculara oranla daha az yer kaplaması,
  • Sanallaştırmaya ve konsolidasyona entegrasyon kolaylığı,
  • Esneklik sağlayarak kablo karmaşıklığına son verilmesi,
  • Düşük enerji tüketimi,
  • Kesintisiz iş sürekliliği,
Necmettin TÜRER

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

UML ve Modelleme – Bölüm 4 (Class (Sınıf) Diyagramları)

Bir önceki makalemizde UML modellemede kullanılan ilk diyagram olan Use Case diyagramını incelemiştik. Bu makalemizde nesne tabanlı programlamada kullanılan sınıflar ve sınıfların arasındaki ilişkileri modelleyebileceğimiz diyagramlar olan Class(Sınıf) diyagramlarını inceleyeceğiz. UML’de sınıflar, nesne tabanlı programlama mantığı ile tasarlanmıştır. Sınıf diyagramının amacı bir model içerisinde sınıfların tasvir edilmesidir. Nesne tabanlı uygulamada, sınıfların kendi özellikleri (üye değişkenler), işlevleri (üye fonksiyonlar) ve diğer sınıflarla ilişkileri bulunmaktadır. UML’de sınıf diyagramlarının genel gösterimi aşağıdaki gibidir. Şekil 1. Class Diyagram Şekil1’de görüldüğü üzere bir dikdörtgeni 3 parçaya bölüyoruz. En üst bölüm sınıf adını, orta kısım özellik listesini (üye değişkenler) ve en son kısım, işlev listesini (üye fonksiyonlar) göstermektedir. Çoğu diyagramlarda alt iki bölüm çıkarılır. Genelde tüm özellik ve işlevler gösterilmemektedir. Ama

Yazılım Maliyet Tahmineleme Tecrübeleri

Yazılım mühendisliğinde maliyet hesabı her zaman problem olmuştur. "Bu iş kaç Adam/Gün tutar?" sorusuyla sıkça karşılaşıyoruz. Adam/gün veya Adam/ay ölçütleri bir kaynağın/kişinin belirtilen zaman dilimindeki iş gücü anlamına gelir. Tabi bu noktada yine kafa karışıklıkları başlar. 6 A/G'lik bir işi hızlandıralım diye 2 kişi ile yapmaya çalışsak ve kaynak/kod, modül, altyapı, insan vb. her bir şeyi bir kenara bıraksak, matematiksel basit formülle 6/2=3 A/G'de biter? Gerçek hayat böyle değil, öncelikle bunu anlamamız lazım. Hep şu örnek verilir; "Aynı bebeği 2 kadın birlikte daha kısa sürede doğurur mu?" Eğer bunun cevabı "Evet" ise (veya bir gün böyle bir durum ortaya çıkarsa), yazımı değiştirmem gerekecek:) Mevzu gerçekten derin...Maliyet hesabı; bulunduğunuz firmanın yazılım süreçlerini hangi methodlarla uyguladığına, ilgili işin o dönemdeki aciliyetine, (şirket yönetiminin baskısına:)) vb. bir çok duruma bağlı olabilir. Örneğin; bizim firmada e

UML ve Modelleme – Bölüm 3 (Use Case Diyagramlar)

Önceki iki makalemizde ( 1 , 2 ) UML’e genel olarak değinip ve modellemede kullanacağımız dokuz diyagram hakkında bilgiler vermiştik. Bu makalemizde Use Case diyagramından detaylı bahsedeceğiz. Öncelikle, genel Use case diyagramının tanımını hatırlayalım. “Bir kullanıcı ve bir sistem arasındaki etkileşimi anlatan senaryo topluluğudur.” Ivar Jacobson Senaryo tanımı için der ki: “Aktörle sistem arasında gerçekleştirilen, sonucunda aktöre farkedilir getirisi/ faydası oluşan etkileşimli diyalogdur. ” UML Use Case Diyagramları  sistemin işlevselliğini açıklamak amacıyla kullanılır. Sistemin birbirinden ayrı özelliklerinin detaylarını göstermekten ziyade, Use Case Diyagramlar, tüm mevcut işlevselliği göstermek için kullanılabilir. Buradaki en önemli noktalardan biri,   Use Case Diyagramlar temelde sequence diyagram ve akış diyagramlarından farklıdır. Use Case diyagramlar dört ana elemandan oluşmaktadır. Aktörler , Sistem (Proje kapsamını belirtir) , Use Caseler ve bunlar ara